بهینه سازی شبکه های تخت دولایه فضاکار با در نظر گرفتن قیود قابلیت اعتماد

در این تحقیق طرح بهینه شبکه های دولایه فضاکار با در نظر گرفتن همزمان قیود تنش، تغییر مکان و قیود قابلیت اعتماد، انجام گردید و نتایج طرح بهینه در دو حالت با و بدون قیود قابلیت اعتماد با یکدیگر مقایسه می شوند. در این راستا از الگوریتم اجتماع ذرات بعنوان الگوریتم بهینه ساز استفاده شده که با الگوبرداری از رفتار موجودات زنده به جستجوی نقطه بهینه می پردازد. در این تحقیق وزن سازه بعنوان تابع هدف بهینه سازی در نظر گرفته شده است. احتمال نقص در ساخت اعضا می تواند منجر به تغییر احتمالی در ارتفاع بین لایه های تحتانی و فوقانی شبکه های دولایه شده که بعنوان قیود احتمالی قابلیت اعتماد در طرح بهینه اعمال گردیده اند. همچنین برای ایجاد تعداد سازه های کافی جهت استخراج نتایج مورد نیاز برای مدل سازی قابلیت اعتماد از تقریب سازی استفاده شده است. در این تحقیق از تقریب سازی دو نقطه ای درجه دوم استفاده شده است. جهت بررسی قیود قابلیت اعتماد، برای هر کدام از سازه ها میزان جریمه ناشی از اعمال این قیود بدست آمده و در تابع هدف اعمال می شود. با بررسی نتایج حاصل از بهینه سازی با در نظر گرفتن این قیود، مشخص می شود که اعمال قیود قابلیت اعتماد باعث افزایش وزن و تغییر سطح مقطع اعضای سازه می گردد.